El yazma eserlerin en başta gelen özelliği el yazmalarıdır. El yazma kitaplar dışında hat sanatı, ayrı olarak kağıt üzerinde ya da mimari öğeler ve taşınabilir eserlerde de kullanılmıştır. Arap alfabesiyle güzel yazı yazma sanatı ile uğraşanlara “Hattat”, sanatsal değeri olan yazıya “Hüsn-i Hat” denir. İslam dininin ve Kuran‘ın yayılmasıyla güzel yazı sanatı gelişmiştir. Önceleri madeni denilen geometrik, dik ve köşeli yazı; sonrasında Kufe şehrinde geliştiğinden Kufi yazı adını almıştır. Düz ve köşeli çizgilerden oluşan bu yazı birçok yazının da kaynağı olmuş ve 9. yüzyıldan 15. yüzyıl sonuna kadar değişik şekillerde kullanılmıştır. 17. yüzyılın ikinci yarısında Hafız Osman öncülüğünde hat eğitimi geliştirilmiştir. Bundan sonraki en önemli gelişme 19. yüzyılda Mustafa Rakım ile olmuştur. Onun geliştirdiği “Celi Sülüs” adlı yazı tarzı Mehmed Haşim, Recai Efendi, Sami Efendi gibi hattatlar ve onların öğrencileri ile 20. yüzyılın başına kadar sürdürülmüştür.
